Μελαχρινή

Μελαχρινή

Με σκοτώνει το χρώμα των ματιών σου

 Να ξέρεις...

Όπως ποθεἱ η θάλασσα τον αφρό της

σ’ επιθυμώ κι εγώ...

Οι ψίθυροι της νύχτας δεν μ’αφήνουν_

των χειλιών σου οι ψίθυροι

Να ξέρεις...

Ναύτης είμαι και εγώ

τα μάτια σου καράβι μου

Και τα πανιά μου ανοιχτά

Τα βλέφαρά σου πανιά μου

θάλασσα ειν’ η αγάπη

όπου θέλω να πλέω

θάλασσα δίχως δίψα

Αφού, σ' εσἑνα ο πόθος

Που να πλεύσω;

Ρωτώ το φεγγάρι

Τ’ αστέρια

Εκείνα απαντούν

σε σένα να πλεύσω

Εσύ, που χωρίς εμένα δεν ζεις

Όπως και εγώ χωρίς εσέ


Motasem Takla

7/ 7/ 1996